Er is veel te zeggen voor de visie dat de evolutie met de mens een wat onnatuurlijke weg is ingeslagen. Je kan je afvragen of een natuurlijke bevalling bij de mens nog wel mogelijk is.
Goed beschouwt hebben onze baby's veel te grote hoofden. Nu heeft de natuur (laten we het even op "de natuur" houden, maar een andere visie is ook goed) daar best een slimme oplossing voor bedacht: de harmonicaschedel.
Tijdens de geboorte wordt de schedel in elkaar gedrukt waardoor de voorhoofdbotten over of onder de achterliggende botten glijden. Door te vervormen kan het schedeltje beter het geboortekanaal passeren, maar het is niet zonder consequenties.
Het hoofd bestaan uit (versimpeld) schedelbotten, bindweefsel-vliezen, hersenweefsel en vocht. De bindweefsel-vliezen verbinden de schedelbotten in alle richtingen, van voor naar achter, links naar rechts en van boven naar beneden. De hersenen bestaan uit hersencellen en celuitlopers en bindweefsel maar vooral uit heel veel vocht. Eigenlijk mag je de schedel beschouwen als een gesloten vloeistofsysteem in een container van bindweefsel-vlies.
Omdat vloeistof niet samendrukbaar is leidt de druk op de schedel tijdens de geboorte tot rek op de bindweefsel-vliezen. En bindweefsel houdt er niet van om gerekt te worden. Als reactie ontstaan er een trekspanning in het bindweefsel-vlies, en zo komen we zo zoetjes aan tot de voorkeurshouding.
Wat is een voorkeurshouding?
Men spreekt van een voorkeurshouding als je kindje driekwart van de tijd naar één kant kijkt. Zelf maak ik onderscheidt tussen een voorkeurshouding en een dwangstand. Bij een voorkeurshouding kan je kindje nog wel de andere kant op kijken en bij een dwangstand niet, of onder luidt protest. Huisartsen en consultatiebureaus geven vaak het advies om het bedje om te draaien en het hoofdje regelmatig te draaien, zonder te beseffen waar een voorkeurshouding eigenlijk door wordt veroorzaakt. Dit advies wordt zelfs nog dwingender als "door de voorkeurshouding" de schedel begint af te platten.
Ouders merken echter al snel dat deze adviezen niet helpen om de voorkeurshouding terug te dringen en de afplatting te stoppen en dat heeft ook een hele duidelijke reden.
De voorkeurshouding wordt namelijk afgedwongen door de spanning in het bindweefsel-vlies in de schedel. Je kan je zelfs afvragen of "voorkeur" wel een juiste term is in dit geval. Je kindje zoekt met zijn hoofdje de meest ontspannen houding in het spanningsspel van het bindweefsel.
Hoe zit het dan met de afplatting? Allereerst, vaak is het helemaal geen afplatting. Meestal is het een combinatie van een draai van de achterhoofdsbot naar links of rechts en een verschuiving van dat bot in dezelfde richting. Hierdoor ontstaat visueel de indruk dat de andere kant van het achterhoofd afplat. Omdat dat ook de kant is waar je kindje naar kijkt, lijkt het alsof de schedel plat wordt, omdat hij er op ligt. Maar dat kan helemaal niet. Het is door de vloeistofdynamica onmogelijk om een schedel aan één kant plat te krijgen door er op te liggen.
Vloeistof is niet samendrukbaar en drukt als er kracht op wordt uitgeoefend in alle richtingen in gelijke mate terug. Een bolletje vocht blijft altijd een bolletje.
Probeer maar eens een volle, afgesloten spafles plat te drukken, succes!
De oplossing van de voorkeurshouding is dan ook om de spanning uit het bindweefsel te halen door middel van de milde technieken aan de schedel van de osteopathie in gemiddeld een drietal behandelingen is de voorkeurshouding en de afplatting opgelost.
Axel Staps D.O.-mro, Kinderosteopaat te Haarlem
Interessant? Abonneer u op deze blog of lees deze blog over kinderosteopathie!
Axel Staps is osteopaat te Haarlem en is gespecialiseerd in de behandeling van baby's en kinderen
