maandag 24 december 2018

Huilbaby's bestaan niet

"Huilbaby's bestaan niet" is natuurlijk een uiterst opmerkelijke titel van een blog van een kinderosteopaat. Immers in mijn praktijk voor osteopathie in Haarlem bestaat ongeveer de helft van mijn patiënten uit baby's. En vele van hen huilen wel degelijk heel vaak heel hard.

Het is natuurlijk een beetje een provocatieve titel, u begrijpt dat. Toch meen ik aan de andere kant wel degelijk wat ik zeg.

Wat ik bedoel te zeggen is dat "huilbaby" geen diagnose is. Het wordt wel vaak zo gebracht. Er is zelfs een norm voor. Pas als uw baby drie maanden lang, drie dagen in de week, drie uur huilt spreekt men "regulier" van een huilbaby. Alleen heb je dan netjes drie maanden in de zorgen, frustratie en hulpeloosheid gezeten en weet je nog niets.

Als jouw baby de "diagnose" huilbaby krijgt ben je nog geen stap verder.
Het huilen is immers geen klacht, maar een uiting van een klacht. Uw baby huilt omdat het ergens last van heeft. Darmkrampen bijvoorbeeld, of (zuur) reflux.

De nieuwe inzichten in pijnbeleving bij pasgeborenen, en de gevolge van pijn op de ontwikkeling van de hersenen van pasgeborenen rechtvaardigen mijns inziens veel sneller handelen. Snellere specifieke diagnose en vooral sneller therapeutisch ingrijpen.
Als je kijkt naar het reguliere protocol voor reflux ben je maanden verder voordat ze effectief iets gaan doen. Eerst wordt gesteld dat reflux normaal is en "erbij hoort" en pas in tweede instantie, als het te lang duurt, spreekt men over reflux disease. Het eerste advies is om de voeding aan te dikken met johannesbroodpitmeel (perfect scrabblewoord overigens) maar dat helpt wel tegen het terugstromen van de voeding (wat we in de volksmond spugen noemen) maar niet tegen het terugstromen van maagzuur. Dat laatste is nou net het probleem voor uw baby. Hij of zij gooit er lachend een hele fles uit. Lastig voor de wasmachine, maar uw wolkje heeft er niet van. Pas als er maagzuur terug stroomt en de maag dus leeg is en de melk met nutriton al ergens in de dunne darm zweeft, dan zijn de poppen aan het dansen.

Het is maar even een voorbeeldje uit de praktijk, maar het illustreert wel de traagheid en de bureaucratische houding van het reguliere circuit.

Terwijl het individu-specifieke therapiecircuit (mijn voorstel ter vervanging van alternatieve circuit) veel meer onderzoeks-, en therapeutische handvatten heeft op gezondheidsproblemen van pasgeborene.

Er zijn vele wegen die naar Rome leiden maar ik ben als osteopaat (te Haarlem, had ik dat al genoemd?) een ambassadeur van de osteopathie.

Osteopathie schept niet alleen gelijk duidelijkheid in waar uw babytje last van heeft maar heeft ook een snelle, prettige en volstrekt veilige oplossing.
Bij mij en de meeste van mijn collega's kunt u hier vrijblijvend informatie over inwinnen en gericht en onderbouwd uw keuze maken in de behandeling van uw huilbaby

Axel Staps, kinderosteopaat
Movere praktijk voor Osteopathie, Haarlem

Lees ook deze blog over Kinderosteopathie

maandag 5 november 2018

Darmkrampjes, is dat nou erg?

"Darmkrampjes zijn normaal bij baby's", wordt veel gezegd. Maar is dat wel zo?
Wat is in dit kader normaal? Kijk je daarbij naar hoeveel baby's last hebben van darmkrampjes of naar wat er feitelijk aan de hand is?

Regulier medisch worden darmkrampjes in eerste instantie normaal gevonden. Men wijt het toe aan een uitrijpings-probleem van de darmen. Ouders krijgen mee dat na drie maanden de klachten vanzelf wel zullen verdwijnen.

Maar als het een normaal uitrijpings-probleem zou zijn, moeten dan niet alle baby's last hebben van darmkrampen? En waarom heeft de één er wel eens last van en de andere uren achtereen na elke voeding.
Het regulier medisch standpunt is evenwel begrijpelijk, want er is bij darmkrampen geen sprake van een pathologie. Er is niets stuk en er is geen sprake van een echte ziekte. Maar om het daarmee als onbelangrijk af te doen is te kort door de bocht. Darmkrampen is een onwenselijk en potentieel schadelijke klacht, die je het liefs zo snel mogelijk moet verhelpen.

Darmkrampen worden veroorzaakt door functionele stoornissen in het spijsverteringskanaal of het centraal zenuwstelsel op basis van bewegingsverlies van organen in de buik en schedel. Hierdoor doen de verschillende klepjes in de darmen het niet goed en dat doet pijn als er voeding of ontlasting langs moet.

O.k., nou en, vraagt u zich nu misschien af? Tot vrij recent ging men er van uit dat baby's geen pijn konden voelen, maar daar is zijn ze gelukkig van afgestapt.
En niet alleen blijken baby's wel degelijk pijn te voelen, deze pijn veroorzaakt ook snel permanente veranderingen in de hersenen die later van invloed zijn op de cognitieve ontwikkeling en het gedrag.

Osteopathie biedt een aangename, veilige en effectieve oplossing voor darmkrampjes. Ik maak, als osteopaat, met mijn handen alle organen en weefsel vrij en hierdoor functioneert het lichaam zoals het de bedoeling is. Een blije baby als resultaat.

Axel Staps D.O.
osteopaat, Movere Osteopathie Haarlem

Interessant? Abonneer u op deze blog of lees deze blog over kinderosteopathie!